حمایت از عمو فتیله ای های عزیز

عموپورنگ ، خاله‌شادونه، عموفتیله‌ای ها مقصر نیستند؛ اینها کنایه به این عزیزان نیست بلکه یک واقعیته در آموزشگاه های ما ....

وقتی برنامه ساز تصورش اینه که موسیقی زبان کودک هست...

وقتی برنامه ساز تصورش اینه که رنگ مشکی اگرچه به دلیل عزای امام حسین ع روحیه رو افسرده میکنه...

وقتی برنامه ساز تصورش اینه که انتظار یعنی صبر کردن و تحمل کردن ...

وقتی برنامه ساز تصورش اینه که هر کسی پول بده همون چیزی که می خواد میسازیم ...

و خیلی تصورات دیگه معلوم میشه ضعف در معرفت و شناخت هست  

از پیش دبستانی تا دانشگاه در اختیار سیستم آموزشی هستیم ، نمیشه اونجا به ما یاد بدید که طنز تمسخر نیست... طنز سکس نیست... شاد بودن ، قهقهۀ مستانه زدن نیست...

لطفاً بیشتر سرمان را در گل فرو کنید ، ما با هم دعوا داریم نه با دشمنی که دوست دارد پیشرفت نکنیم...